Jeżeli proces fermentacji nie chce się rozpocząć, przebiega zbyt słabo lub zbyt wcześnie ustaje  warto zastosować drożdże aktywne oraz dodatkowy aktywator fermentacji -  [patrz: Produkty - Drożdże Aktywne, Pożywka Max].

Jeżeli wino jest za mało kwaśne należy go dokwasić dodając (jak już pisaliśmy) kwaskiem cytrynowym lub mlekowym.

Jeżeli wino jest zbyt kwaśne można go odkwasić dodając czystą kredę lub strącony węglan wapniowy.

Wina przeznaczone do długiego leżakowania dobrze jest dodatkowo zabezpieczyć przed psuciem poprzez tzw. siarkowanie - dodanie na każde 10 litrów wina 2 g pirosiarczanu potasowego lub wodosiarczanu sodowego. [patrz: Produkty - Septowin]

Klarowanie się wina powinno odbywać się samoczynnie. Brak klarowności świadczy o tym, że wino nie powinno się dłużej przechowywać. Wino najlepiej dolarować stosując ziemię okrzemkową - bentonit [patrz: Produkty - Clearwin ] lub (sposoby starsze, tradycyjne) dodając taninę, żelatynę, białko, chude mleko.

Aby doklarować wino niskogarbnikowe (białe) można dodać 1-2 g żelatyny i 0,5-1,0 g taniny na każde 10 litrów wina. Żelatynę rozpuścić w niewielkiej ilości ciepłej wody, taninę w zimnej, oba roztwory zmieszać i wlać do wina. Samą żelatyną, białkiem i chudym mlekiem klaruje się wina wysokogarbnikowe (czerwone). Białko ubić na pianę, wymieszać z niewielką ilością wina i wlać do gąsiora. Białko z jednego jajka kurzego wystarcza na ok. 25-30 litrów wina.

Jeżeli klarujemy wino chudym mlekiem (5-10 ml na każde 10 litrów wina) lepiej aby wino było chłodne (5-10 °C).

Jak już pisaliśmy, dobrze jest przed wyborem metody klarowania dokonać próby na niewielkiej ilości wina.

Wino można aromatyzować. Podajemy dwa sposoby.

Dodać esencję orzechową. Sporządza się ją z miękkich, niedojrzałych orzechów włoskich (zebranych w lipcu). Drobno pokrojone orzechy zalewa się spirytusem (100 g orzechów, 20 ml spirytusu, 60 ml przegotowanej wody). Przechowuje się ok. 5 tygodni często mieszając. Dodanie takiej esencji spowoduje nadanie winu specyficznej goryczki.

Dodać esencję rodzynkową sporządzoną z 0,5 kg rodzynek, 600 ml spirytusu i 400 ml wody. Przechowywać ją też ok. 5 tygodni często mieszając.

Jeżeli wino czernieje oznacza to, że ma zbyt dużą zawartość garbników i żelaza. Należy je wtedy sklarować a następnie kupażować kwaśnym winem.

Jeżeli wino brunatnieje przy zetknięciu z powietrzem oznacza to, że fermentacja odbyła się nieprawidłowo. Należy wtedy wino zasiarkować (0,5 do 1,0 g pirosiarczanu potasowego na 10 l). Póˇniej takie wino dobrze będzie dłużej leżakować i sztucznie sklarować.

Na winach słabych (do 10% alkoholu) mało kwaśnych lub przechowywanych z dostępem powietrza może powstać kożuch. Powodują go niektóre dzikie szczepy drożdży. Należy wtedy zlać kożuch, dodać do wina spirytusu, całość spasteryzować.

Najgroźniejszą chorobą wina jest zaoctowanie. Przyczyną są bakterie octowe "przerabiające" alkohol na kwas octowy. (Wdały się one do wina na skutek niesterylności nastawu). Zaatakowane wino mętnieje, pojawia się cienka błonka na powierzchni. Tak zaatakowanego wina nie da się skutecznie wyleczyć. Należy je szybko spasteryzować, dodać spirytusu i dłużej już nie przechowywać.

Wino przechowywane w ciepłym, nie wietrzonym miejscu (ciepła piwnica), często obok kiszonej kapusty lub ogórków może zmętnieć, nabrać zapachu kiszonej kapusty. Przyczyną jest tzw. fermentacja mlekowa (bakterie kwasu mlekowego ). Wino takich należy zasiarkować pirosiarczanem potasowym (1-2 g na litr) dokwasić kwaskiem cytrynowym ( 1-2 g na litr) i spasteryzować.

W słabych, zbytnio rozcieńczonych winach, przetrzymywanych zbyt długo nad osadem może powstać tzw. "mysi posmak". Dotyczy to szczególnie win z agrestu lub truskawek. Trudny do usunięcia. Można próbować wino przewietrzyć przez wielokrotne przelewanie. Nie przechowywać dłużej - przeznaczyć do spożycia.

Jeżeli w winie pojawi się zapach pleśni można go usunąć dodając do wina węgiel aktywny (20-100 g węgla na każde 10 litrów wina). Tak przygotowane wino trzymać przez ok. 6-8 tygodni we wcześniej wysiarkowanym naczyniu.